6.

4:01:00 AM A story behind 0 Comments



Ξεκίνησε σαν παραφορτωμένη διακόσμηση βαπτιστικής μπομπονιέρας.
Πλάκα είχε άλλα όταν ξεφορτώθηκε το κουφέτο ένιωσε μια άλφα ανακούφιση, όχι για το βάρος αλλά για την υποτιθέμενη ανάμνηση που αντιπροσώπευε. Βάφτιση ενός παιδιού που ποτέ δεν ερωτήθηκε αν θέλει να ονομαστεί "έτσι", που δεν επέλεξε να γεννηθεί, που κανείς δε θα του έλεγε ότι ήταν ατύχημα. Οπότε ναι, καλύτερα χωρίς το κουφέτο, στο σπίτι της κυρά-Σοφίας που επέλεξε να τον κάνει διακοσμητικό μπάνιου όχι για τη χρησιμότητα, αλλά για το ότι το χρώμα του ταίριαζε με τη λεπτομέρεια στο πλακάκι.
Αυτό όμως που του άρεσε περισσότερο στην καινούρια του καθημερινότητα ήταν το γεγονός ότι βρισκόταν μπροστά από τον καθρέφτη. Με πλάτη σε αυτόν, ώστε να μπορεί να αντικρίζει όλους τους εκάστοτε επισκέπτες που καθρεπτίζονταν συστηματικά μπροστά του. Δεν είχε καταλάβει γιατί αλλά πριν από οποιουδήποτε λόγου επίσκεψη προηγούνταν ένα κοίταγμα στον καθρέφτη. Οι περισσότεροι επιβεβαίωναν το αλάθητο της κόμης, γυναίκες πουδραρίζονταν δυσαρεστημένες, συνοφρυωμένες, θριαμβευτικές, επικίνδυνες σχεδόν, άντρες ξύριζαν τα μούσια τους και άλλοι χτένιζαν το μουστάκι με την τσατσάρα της γιαγιάς. Οδοντόκρεμες, λακ, τσιμπιδάκια, χτένες, αρώματα, αφρόλουτρα, χαρτί υγείας, αφράτες πετσέτες, πετσέτες μούσκεμα και πριν από όλα αυτά, μετά από όλα αυτά και κατά τη διάρκεια...ΚΑΘΡΕΦΤΗΣ. Το πιο ξεκάθαρο φλερτ με τον ίδιο τον εαυτό τους. Το μπάνιο είναι το δωμάτιο της αλήθειας, σκεφτόταν συχνά..
Η κυρά- Σοφία ήταν πια περασμένα ογδόντα. Τα μάτια της δεν ακολουθούσαν πιστά της λεπτομέρειες τις πραγματικότητας γι' αυτό και δεν πήγαινε πουθενά χωρίς τα γυαλιά της. Μόνο στο μπάνιο κάθε φορά που έμπαινε, άναβε το φως, τα έβγαζε και τα τοποθετούσε προσεκτικά δίπλα του. Κοιταζόταν στον καθρέφτη και χαμογελούσε στη θολή εικόνα της. Και κάθε φορά που έβγαινε  έκανε τάχα πως δε θυμόταν που τα άφησε, διευκολύνοντας τον εαυτό της να πιστέψει ότι δεν το κάνει επίτηδες.
Όταν έσβηναν τα φώτα, μόνο τότε, γυρνούσε και εκείνος προς τον καθρέφτη και έτσι όπως ήταν με τα χεράκια ψηλά και τα δοντάκια του έξω, χαμογελούσε στο αόρατο είδωλό του και το επιβεβαίωνε όπως όλοι οι υπόλοιποι ότι είναι ευτυχισμένο.










You Might Also Like

0 comments: